9 lutego 1591 roku urodził się Stanisław Koniecpolski – Hetman Polny Korony i Hetman Wielki Koronny, jeden z najwybitniejszych polskich wodzów XVII wieku, pogromca „Lwa Północy” – Gustawa Adolfa, którego pobił pod Trzcianą 27 czerwca 1629 roku.
Stanisław Koniecpolski był jednym z najwybitniejszych dowódców w Rzeczypospolitej Obojga Narodów w XVII wieku. W 1632 roku otrzymał buławę wielką koronną. Brał udział w wojnach przeciwko Moskwie, Tatarom oraz Turkom. Walczył pod Kłuszynem, Moskwą, Smoleńskiem, bronił rubieży Rzeczypospolitej, a także prowadził walki ze Szwedami. Odniósł wspaniałe zwycięstwa pod Trzcianą w 1629 roku nad królem Szwecji Gustawem Adolfem – jeden z najwybitniejszych wodzów siedemnastego stulecia salwował się ucieczką, a po bitwie wyznał, że „tak wielkiej łaźni nigdy nie zażywał”. Koniecpolski pobił także Tatarów pod Sasowym Rogiem, zaś Turków pod Kamieńcem Podolskim w 1633 roku oraz 30 stycznia 1644 roku Polacy rozbili oddziały tatarskie prowadzone przez Tuhaj-beja pod Ochmatowem.
Stanisław Koniecpolski znany był również z przeprowadzanych w armii reform, między innymi zaciągał regimenty piechoty cudzoziemskiej, budował arsenały broni, w których gromadzono broń i armaty, które miały później wpływ na odnoszone zwycięstwa.
Stanisław Koniecpolski zmarł nagle 11 marca 1646 roku. Tym samym król Władysław IV Waza stracił jednego z czołowych polskich dowódców, z którymi wiązała ogromne nadzieje w planowanej wojnie z Turcją, która wobec sprzeciwu magnaterii nie doszła do skutku i była jedną z przyczyn wybuchu powstania Chmielnickiego w 1648 roku.
Zdjęcia:
Portret hetmana Stanisława Koniecpolskiego około 1640 roku, źródło: zbiór: Muzeum Narodowe w Warszawie, za Wikimedia Commons, domena publiczna;
Bitwa pod Cecorą, autor: Witold Piwnicki, właściciel: Muzeum Narodowe w Krakowie, Nr inw.: MNK II-a-18, Klasyfikacja praw autorskich: domena publiczna;
Bitwa pod Trzcianą według Józefa Brandta, za Wikimedia Commons, domena publiczna.