8 listopada 1867 roku w Przyłbicach w powiecie Jaworów urodził się Stanisław Szeptycki, generał broni, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej.
W 1885 roku Stanisław Szeptycki rozpoczął służbę w armii austro-węgierskiej, gdzie ukończył oddział artylerii Akademii Wojskowo-Technicznej w Wiedniu i Szkołę Jazdy oraz Szkołę Sztabu Generalnego. Podczas I wojny światowej najpierw służył w armii austriackiej, a od czerwca do listopada 1916 roku dowodził III Brygadą Legionów Polskich. Następnie do 12 kwietnia 1917 roku z ramienia Państw Centralnych był komendantem Legionów Polskich. Od 12 kwietnia 1917 roku do lutego 1918 roku został mianowany generałem gubernatorem okupacji austriackiej w Lublinie. Po pokoju brzeskim podał się do dymisji na znak protestu przeciw krzywdzącym dla Polski postanowieniom. Do końca wojny dowodził brygadą, potem dywizją na froncie włoskim.
Do Wojska Polskiego wstąpił w październiku 1918 roku, gdzie decyzją Rady Regencyjnej mianowany został Generalnym Inspektorem Armii. Od 16 listopada 1918 roku mianowano Szeptyckiego szefem Sztabu Generalnego. W marcu 1919 roku został dowódcą Dywizji Litewsko-Białoruskiej, zaś w kwietniu mianowany dowódcą Frontu Litewsko-Białoruskiego oraz od 31 marca 1920 roku dowódcą 4 Armią, z którą walczył jako dowódca Frontu Północno – Wschodniego z wojskami Michaiła Tuchaczewskiego. Generałowi Stanisławowi Szeptyckiemu podlegała wówczas 1 Armia dowodzona przez gen. Gustawa Zygadłowicza, a w jej składzie byli żołnierze 167 pp, czyli 1 Pułku Strzelców Bytomskich.
Jeszcze w trakcie wojny polsko-bolszewickiej z powodu choroby, ale przede wszystkim konfliktu z Józefem Piłsudskim, został 31 lipca 1920 roku zdymisjonowany. Do czynnej służby powrócił 1 września 1921 roku obejmując Inspektorat Armii w Krakowie. Od 13 czerwca 1923 roku pełnił funkcję ministra spraw wojskowych w II gabinecie Wincentego Witosa, po czym po jego upadku ponownie inspektor armii w Krakowie. Podczas zamachu majowego w 1926 roku opowiedział się po stronie wojsk rządowych, a po przegranej podał się do dymisji. Od 30 czerwca 1926 roku był w stanie spoczynku, zamieszkał się Krakowie, gdzie pełnił funkcję prezesa Towarzystwa Naftowego.
W czasie II wojny światowej nie brał udziału w walkach, a po 1945 roku został prezesem Polskiego Czerwonego Krzyża. Generał Stanisław Szeptycki zmarł 9 października 1950 roku w Korczynie.
Stanisław Szeptycki był odznaczony Orderem Virtuti Militari 2 i 5 klasy, Orderem Polonia Restituta 2 Klasy oraz Krzyżem Walecznych 4-krotnie.
Zdjęcia:
Stanisław Szeptycki, generał broni WP. Fotografia sytuacyjna, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, data wydarzenia: 1919 – 1926, sygnatura: 1-W-526-3;
Wkroczenie wojska polskiego na Śląsk – powitanie w Szopienicach. Generał Stanisław Szeptycki przed symbolicznym łańcuchem oddzielającym Śląsk od pozostałych ziem polskich, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, data wydarzenia: 20 czerwca 1922 roku, sygnatura: 1-H-468;
Wkroczenie wojska polskiego na Śląsk – powitanie w Piekarach Śląskich. Generał Stanisław Szeptycki w rozmowie z poetą ludowym Wawrzyńcem Hajdą, Data wydarzenia: 1922-06, Sygnatura: 1-H-471, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, domena publiczna.