7 lutego 1807 roku rozpoczęła się bitwa pod Pruską Iławą (dziś Bagrationowsk w obwodzie królewieckim). Dwudniowa bitwa pomiędzy głównymi siłami Wielkiej Armii Napoleona Bonaparte a rosyjską armią gen. Levina Augusta von Bennigsena zakończyła się zwycięstwem wojsk francuskich.
Bitwa pod Pruską Iławą była jedną z najkrwawszych bitew w dziejach świata. Na polu bitwy poległo i zostało rannych 27 tys. Rosjan, 3 tys. Prusaków i 20 tys. Francuzów.
Ogrom strat, jakie ponieśli Francuzi wstrząsnął Napoleonem Bonaparte. Gdy cesarz objeżdżał pobojowisko oprócz zwyczajowych okrzyków „Vive l’Empereur!”, było słychać również okrzyki wzniesione po raz pierwszy od wielu lat: „Niech żyje pokój!”, „Nie żyje pokój i Francja!”, i „Chleba i pokoju!”.
Francuskie wojska wykrwawione w boju pod Pruską Iławą nie kontynuowały walki w okresie zimowym. Działania wojenne wznowiono dopiero na wiosnę, gdy pod Frydlandem 14 czerwca 1807 roku armia rosyjska została całkowicie rozgromiona, a już wkrótce został zawarty 7 lipca 1807 roku pierwszy z dwóch traktatów tylżyckich. Porozumienia zawarte przez cesarza Francuzów, Napoleona najpierw z carem Rosji, Aleksandrem I, a dwa dni później z królem Prus, Fryderykiem Wilhelmem III, kończyły wojnę z czwartą koalicją antyfrancuską.
Zdjęcia:
Napoleon na polu bitwy pod Pruską Iławą, autor obrazu: Antoine-Jean Gros (1771–1835), data – 1808 rok. zbiór: Luwr, Obecnie w zbiorach: Department of Paintings of the Louvre, za Wikimedia Commons, domena publiczna;
Wielkie Szarże pod Pruską Iławą, artysta – Jean-Antoine-Siméon Fort, zbiór – Pałac Wersalski, Numer inwentarzowy – INV 26569, recto; MV 2607, żródło: za Wikimedia Commons, domena publiczna;
Bitwa pod Pruską Iławą według Gasparda Gobauta z 1850 roku, źródło: Bridgeman Art., za Wikimedia Commons, domena publiczna.