2 kwietnia 1453 roku wojska sułtana Mehmeda II rozpoczęły oblężenie stolicy Bizancjum – Konstantynopola.
Według różnych źródeł armia sułtana liczyła od 80 do 200 tysięcy żołnierzy, zaś obrońców było zaledwie 8 tysięcy. Mimo to stolica Bizancjum długo się broniła, aż do 29 maja 1453 roku, kiedy wojska sułtana Imperium Osmańskiego Mehmeda II zdobyły i złupiły miasto.
Rok 1453 przeszedł do historii Europy i świata jako jedna z najważniejszych dat, która na zawsze zmieniła oblicze chrześcijaństwa i islamu. Zdobycie Konstantynopola i upadek Cesarstwa Bizantyjskiego było bowiem nie tylko przełomowym wydarzeniem dla świata chrześcijańskiego, ale zapoczątkowało kolejne triumfy Imperium Osmańskiego, które z roku na rok powiększało swój obszar kosztem chrześcijańskich narodów w Europie.
Upadek Konstantynopola i śmierć ostatniego cesarza bizantyjskiego Konstantyna XI Dragazesa spowodowały ostateczny upadek, istniejącego od 395 roku, Cesarstwa Bizantyjskiego. Zdobycie Konstantynopola dla Osmanów umożliwiło im opanowanie wschodniego basenu Morza Śródziemnego. Uzyskanie kontroli nad obszarem na pograniczu Azji Mniejszej i Europy wykorzystał w pełni Sulejman Wspaniały, za czasów którego Turcja przeżywała największy rozkwit, stając się światowym imperium.
Zdjęcia: Fotografia Tomasz Przemysław Sanecki
Nowy meczet w Stambule /dawny Konstantynopol/, autor: Tomasz Sanecki, praca własna;
Twierdza Europa – Rumeli Hisari – brama do Morza Czarnego, autor: Tomasz Sanecki, praca własna;
Mury dawnego Konstantynopola, autor: Tomasz Sanecki, praca własna.