17 listopada 1370 roku Ludwik Węgierski został w Krakowie koronowany na króla Polski.
Śmierć Kazimierza Wielkiego w 1370 roku – ostatniego Piasta na tronie Polski, który nie pozostawił po sobie męskiego potomka mającego prawo do korony polskiej – oznaczała, że wypełnione zostaną postanowienie przywileju budzińskiego z 24 stycznia 1355 roku. Zgodnie z jego postanowieniami Ludwik Andegaweński – król Węgier – za zatwierdzenie prawa do korony polskiej, potwierdził wszystkie dotychczasowe przywileje możnowładztwa w Polsce. To otworzyło mu drogę do korony polskiej, którą przejął 17 listopada 1370 roku w Krakowie, gdzie odbyła się jego koronacja.
Warto dodać, że Ludwik Węgierski był synem Elżbiety Łokietkówny – córki króla Polski Władysława Łokietka i siostry Kazimierza Wielkiego. Z kolei córką Ludwika była Jadwiga, która po jego śmierci została koronowana na króla Polski, a jej małżeństwo z Władysławem Jagiełłą otworzyło nowy okres w historii Królestwa Polskiego.
By zapewnić swojej córce Jadwidze koronę Polski, Ludwik Węgierski wydał 17 września 1374 roku przywilej koszycki, w którym znacznie zmniejszał obciążenie podatkiem szlachty i gwarantował Polakom urzędy starostów.
Zdjęcia:
Portret Ludwiga Węgierskiego, źródło: Królowie i książęta: rysunki Jana Matejki, Matejko Jan (1838-1893), Biblioteka Narodowa, Sygnatura: A.2917/Repr.XIX/IV-27, domena publiczna;
Ludwik Węgierski (1370-1382) : Warszawa, Zamek Królewski, autor: Bacciarelli, Marcello (1731-1818), sygnatura: DŻS XII 8b/p.30/24, źródło: Biblioteka Narodowa, domena publiczna.