Goczałkowice-Zdrój to jedna z dwóch miejscowości uzdrowiskowych w województwie śląskim. Najstarsze źródła pisane na temat Goczałkowic pochodzą z 1326 roku, ale wieś prawdopodobnie pochodzi z przełomu XIII i XIV wieku i nierozerwalnie związana jest z Ziemią Pszczyńską. Przełomowym jednak okresem w dziejach Goczałkowic był XIX wiek, gdy odkryto tutaj złoża solanki oraz wybudowano linię kolejową.
Złoża solanki zostały odkryte w 1856 roku, dzięki czemu już w latach 1860 – 1862 powstały pierwsze zabudowania uzdrowiska, m.in.: łazienki, dom zdrojowy, pijalnię, pensjonat, a uruchomienie połączenia kolejowego zwiększyło liczbę kuracjuszy, którzy odwiedzali Goczałkowice, które dzisiejszą nazwę zawdzięczają zmianie w 1932 na Goczałkowice-Zdrój.
Dzisiaj Goczałkowice-Zdrój to nie tylko uzdrowisko, ale również miejscowość turystyczna, a jedną z największych atrakcji jest nie tylko możliwość spacerów po uzdrowisku, ale również zapora Jeziora Goczałkowickiego, udostępniona dla ruchu pieszego i rowerowego.
Wśród najpiękniejszych zabytków w Goczałkowicach-Zdroju są budynek pijalni wód leczniczych, wzniesiony w 1862 roku, neobarokowy dawny hotel z 1880 roku nazywany „Prezydent” lub „Cesarski” – obecnie siedziba administracji Zdroju, pawilon zdrojowy „Wrzos” z 1874 roku, Nowy Dom Zdrojowy, pawilon Spółki Brackiej „Górnik”, wzniesiony w 1897 roku z czerwonej cegły, a także dworzec kolejowy, który po remoncie jest z pewnością jedną z wizytówek Goczałkowic-Zdroju.