HISTORIA - KARTKA Z KALENDARZA - 28 MAJA

28 maja 1524 roku urodził się Selim II, syn Sulejmana Wspaniałego, następca i sułtan Imperium Osmańskiego.

W chwili śmierci Sulejmana Imperium Osmańskie rozciągało się w trzech częściach świata – Europie Południowo-Wschodniej, Azji Mniejszej i Afryce Północnej. Armia turecka odnosiła sukcesy w walce ze wszystkimi swoimi przeciwnikami, gromiąc między innymi armię węgierską pod Mohaczem w 1526 roku, zwycięstwo to otworzyło Turcji drogę do podboju Węgier, a także pozwoliło jej zbliżyć się do granic Austrii i Polski. Tym samym Turcy wkroczyli na nowe tory polityki europejskiej, mającej na celu podbój Europy Środkowo – Wschodniej, która zakończona została dopiero klęską pod Wiedniem w 1683 roku.

Po śmierci Sulejmana Wspaniałego, nowy sułtan Selim II postanowił kontynuować politykę poprzednika, rozpoczynając kolejny etap podbojów. W 1570 roku wysłał na Cypr swoją flotę, która nie tylko opanowała Famagustę, ale zajęła również cały Cypr. To spowodowało, że najbardziej zagrożone w basenie Morza Śródziemnego państwa, jak: Wenecja, Hiszpania i papiestwo podjęły działania, mające na celu zahamowanie działań ofensywnych Turków. Papież Pius V rozpoczął montowanie koalicji antytureckiej, do której próbował wciągnąć nie tylko Hiszpanię, Wenecję, ale również Rzeszę Niemiecką, Polskę, Moskwę oraz Francję. Żadne z tych państw nie weszło jednak w skład koalicji antytureckiej, bowiem Polska po traktacie z 1533 roku utrzymywała dobre stosunki z Portą, Moskwa uważała za swoich rywali Polskę i Szwecję, zaś Francja sprzymierzona z Turcją, liczyła na osłabienia Habsburgów.

Tym samym w skład Ligi Świętej weszły 20 maja 1571 roku Wenecja, Hiszpania oraz papiestwo. Liga wystawiła potężną flotę pod dowództwem Don Juana d`Austria, składającą się z 314 galer bojowych i żaglowych okrętów transportowych, na pokładzie których znajdowało się 50 000 marynarzy, wioślarzy i 3100 żołnierzy. Siły tureckie były mniej więcej porównywalne, jednak przewaga w uzbrojeniu należała do Ligi Świętej.

7 października 1571 roku pod Lepanto w Zatoce Korynckiej flota turecka poniosła dotkliwą klęskę w starciu z potężną flotą Ligi. Korzyści polityczne okazały się jednak niewspółmierne do odniesionego zwycięstwa. Liga Święta nie wykorzystała wielkiego triumfu. Wenecja w 1573 roku zawarła pokój z Turcją, wyrzekając się Cypru i wybrzeży Albanii oraz zwróciła część kosztów wojennych w zamian za pewne koncesje handlowe. Z kolei Hiszpania kontynuowała wojnę. Don Juana d`Austria w 1573 roku zajął Tunezję, jednak już rok później kraj ten ponownie znalazł się w rękach Porty. Zmagania hiszpańsko-tureckie zakończył ostatecznie w 1579 roku rozejm zawarty przez Filipa II z Turcją.

Zwycięstwo Ligi Świętej pod Lepanto w 1571 roku mimo, że było wielkim ciosem militarnym dla Imperium Osmańskiego, nie zostało w pełni wykorzystane przez państwa Ligi. Żadne ze zwycięskich państw nie uzyskało jakichkolwiek korzyści. Wbrew przeciwnie musiały w zamian za pokój zrezygnować ze swoich posiadłości bądź nie osiągając nic zawrzeć rozejm.

Zdjęcie: Sułtan Imperium Osmańskiego Selim II, źródło: za Wikimedia Commons, domena publiczna.