HISTORIA - KARTKA Z KALENDARZA - 13 CZERWCA

13 czerwca 1611 roku wojska polskie zdobyły Smoleńsk, oblegany od września 1609 roku.

Rosja na początku XVII wieku ogarnięta była chaosem spowodowanym walką o władzę i interwencją polsko-litewską tzw. dymitriadami w celu osadzeniu na tronie moskiewskim pretendentów podających się za syna Iwana IV. Po wyborze na cara Wasyla IV Szujskiego zawarł on w 1608 roku rozejm z Polską, ale również prowadził rokowania ze Szwecją, których celem było zawarcie antypolskiego sojuszu. Układ podpisany 10 marca 1609 roku ze Szwecją w Wyborgu miał antypolski charakter. Karol IX i Wasyl Szujski mieli wspólnie prowadzić politykę, mającą na celu osłabienie państwa polskiego i Zygmunta III Wazy. Dla króla polskiego sojusz moskiewsko-szwedzki był okazją do podjęcia interwencji, która rozpoczęła się w 1609 roku.

Wojska polskie obległy twierdzę w Smoleńsku, jednak załoga miasta mimo przewagi wojsk Zygmunta III Wazy skutecznie broniła twierdzy. Na odsiecz obrońcom ruszyły wojska Dymitra Szujskiego, jednak rozbił je pod Kłuszynem hetman Stanisław Żółkiewski 4 lipca 1610. Wkrótce wojska Żółkiewskiego wdarły się do Moskwy, a car Wasyl Szujski został zdetronizowany, a koronę carską zaproponowano królewiczowi Władysławowi Wazie.

Klęska wojsk rosyjskich, upadek cara i zajęcie Moskwy przez Polaków nie spowodowała upadku twierdzy w Smoleńsku. Wojskom polskim udało się zająć Smoleńsk dopiero podczas szturmu z 12 na 13 czerwca 1611 roku.

Zwycięstwo pod Smoleńskiem było ostatnim sukcesem Zygmunta III Wazy w wojnie z Rosją. W 1612 roku w Moskwie skapitulował polski garnizon, a na władcę wybrano Michała Romanowa. Wojna z Rosją zakończyła się dopiero w 1618 roku podpisaniem rozejmu w Dywilinie, na mocy którego w granice Rzeczpospolitej weszły: Siewierszczyzna, Smoleńszczyzna o Czernihowszczyzna.

Zdjęcie: król Polski Zygmunt III Waza, w tle portretu oblężenie Smoleńska, źródło: artysta – Szymon Boguszowicz, data 1612-1613, za Wikimedia Commons, domena publiczna.