Na wysokości około 770 m n.p.m. nad Doliną Sokołowca wznoszą się ruiny zamku Radosno, który w drugiej połowie XIII wieku prawdopodobnie wzniósł książę świdnicko-jaworski Bolko I Surowy. Zamek był jedną z warowni strzegących dostępu do Zamku Książ, którego pierwszym władcą był Bolko I Surowy.
W połowie XIV wieku zamek należał do Martyna von Schwenckfelda, a w 1355 roku został zdobyty przez króla Czech Karola IV Luksemburskiego, który odprzedał warownię Herskowi z Rozdziałowicz. Kolejnymi właścicielami byli biskup wrocławski Przecław z Pogorzeli, następnie Henryk von Rechenberg i rodzina Schellendorf. Zamek w Radośnie był oblegany w czasie wojen husyckich, w 1427 i 1434 roku, stawał się siedzibą lokalnych rabusiów, zaś w 1443 roku mieszczanie wrocławscy zdobyli i częściowo zburzyli warownię.
Zamek Radosno został odbudowany w 1466 roku przez braci Schellendorfów, jednak ze względu na kolejne wyprawy rozbójnicze, pod koniec XV wieku z rozkazu króla Władysława II Jagiellończyka, króla Czech i Węgier warownia została zdobyta i rozebrana. Od tej pory pozostawała w ruinie, a jedyne co dzisiaj możemy oglądać to pozostałości wieży i relikty murów otaczających dawną wieżę.
Do ruin zamku Radosno można dotrzeć zarówno od strony schroniska górskiego „Andrzejówka” lub od strony Sokołowska. Ruiny znajdują się w głębokim lesie na wysokości 770 m n.p.m na górze przy północnym brzegu zbocza Suchawy w Górach Kamiennych /928 m n.p.m./.
