Bolesławiec położony jest w północno-zachodniej części województwa dolnośląskiego, niedaleko granicy z Republiką Czechami i Niemcami. Miasto usytuowane jest w dolinie Bobru, w otoczeniu Borów Dolnośląskich i należy do jednych z najstarszych miast Dolnego Śląska i Polski. Prawa miejskie otrzymał w 1251 roku.
Miasto ceramiki. Bolesławiec, fot. Tomasz Sanecki
Miasto od czasów średniowiecza słynie z wyrobów ceramicznych, a co roku odbywa się w mieście Bolesławickie Święto Ceramiki, na którym można nie tylko zobaczyć, ale kupić również piękne wyroby ceramiczne, będące arcydziełami sztuki. Z historii miasto warto wspomnieć, że osada Bolesławiec według kroniki Holsteina została założona w 1190 roku przez księcia Bolesława Wysokiego. Miasto w 1392 roku przeszło pod panowanie czeskie, zaś w wyniku wojen śląskich znalazło się w granicach Prusa, a później Cesarstwa Niemieckiego. Od 1945 roku należy do Polski. Z ważnych postaci historycznych związanych z Bolesławcem warto wymienić Martina Opitza – poetę, historiografa, twórcę poezji niemieckiej i nadwornego pisarza króla Władysława IV Wazy.
Warto również wspomnieć, że w 1813 roku w Bolesławcu gościł cesarz Napoleon Bonaparte, zaś w tym samym roku zmarł w tym mieście Michaił Kutuzow – wódz naczelny armii rosyjskiej.
Będąc w Bolesławcu warto zwiedzić i zobaczyć między innymi:
1. Ratusz – siedziba władz miejskich od średniowiecza po czasy współczesne, powstał w XV wieku;
2. Muzeum Ceramiki – powstało w 1995 roku, gdzie mieści się Dział Historii Miasta, w którym prezentowane są materiały dotyczące historii miasta i regionu;
3. Muzeum Ceramiki – mieści się w średniowiecznej baszcie, należy do jednego z nielicznych muzeów tego typu w Europie;
4. Sanktuarium pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny – najstarsza istniejąca świątynia Bolesławca, wzniesiona w stylu gotyckim w latach 1482-1492;
5. Pomnik Michaiła Kutuzowa – pomnik poświęcony jednemu z najsłynniejszych feldmarszałków rosyjskich, który brał udział w wojnie rosyjsko-francuskiej. Zmarł w Bolesławcu w 1813 roku;
6. Mury obronne – podwójny pierścień murów z basztami z lat 1479-1480.