6 lipca 1809 roku pod Wagram wojska Napoleona Bonaparte rozbiły oddziały arcyksięcia austriackiego Karola Ludwika. W efekcie jeszcze w październiku 1809 roku podpisany został pomyślny dla Napoleona traktat w Schönbrunn, kończący wojnę Francji z V koalicją.
Bitwa pod Wagram była jedną z najkrwawszych w dziejach wojen napoleońskich. Wzięło w niej udział ponad 300 tys. żołnierzy, zaś straty po obydwu stronach wyniosły nawet ok. 70 tysięcy żołnierzy. O zwycięstwie Napoleona Bonaparte przesądziło wykorzystanie tzw. wielkiej baterii złożonej ze 100 dział, których ogień osłaniał atak wojsk francuskich, zapewniając tym samym zwycięstwo Francji.
Po bitwie cesarz Franciszek I zdecydował się na zawarcie traktatu pokojowego w Schönbrunn 14 października 1809 roku. Na jego mocy do Księstwa Warszawskiego przyłączono tereny z III rozbioru Polski, a więc tzw. Nowej Galicji lub Galicji Zachodniej, ponadto na rzecz Rosji, Austria zrzekła się okręgu tarnopolskiego, zaś Francja uzyskała m.in.: Triest i Dalmację. Traktat w Schönbrunn zakończył zmagania Francji z V koalicją antyfrancuską.
Przegrana pod Wagram oznaczała kres potęgi cesarstwa, które nie tylko straciło wielkie obszary, ale również musiało uznać wszystkie dotychczasowe zdobyczy Napoleona Bonaparte w Europie oraz Franciszek I uznał tytuł króla Hiszpanii Józefa Bonaparte.
Zdjęcia:
Musée de Versailles : Bataille de Wagram (6 jullet 1809), pocztówka z około 1905 roku, Autor wzoru: Vernet Horace (1789-1863), Sygnatura: DŻS XII 8b/p.40/55, źródło: Biblioteka Narodowa, domena publiczna;
Schlacht bei Wagram, grafika – rysunek sprzed 1900 roku, Autor wzoru: Langlois Jean-Charles (1789-1870), Sygnatura: G.7497/I, źródło: Biblioteka Narodowa, domena publiczna;
Bataille de Wagram, 6 Juillet 1809, grafika, rysunek z około 1841-1842, Adam Jean Victor (1801-1867) – Rytownik, Sygnatura: G.7677/III, źródło: Biblioteka Narodowa, domena publiczna.