30 grudnia 1916 roku zamordowano w Rosji Grigorija Rasputina – faworyta rodziny cara rosyjskiego Mikołaja II Romanowa.
Grigorij Rasputin był rosyjskim chłopem, podającym się za prawosławnego mnicha. Podróżując po różnych klasztorach Rasputin poznawał teologię, odwiedził między innymi klasztor na greckiej górze Athos – centrum prawosławnego świata. Mimo że pozostał półanalfabetą potrafił po powrocie do Rosji zyskać miano jasnowidza.
Szukając przewodnictwa duchowego, odwiedzał kolejne klasztory i pustelnie; ostatecznie sam został uznany za zakonnika, choć nigdy nie złożył ślubów. W 1893 roku wybrał się do centrum prawosławnego świata – do klasztoru na greckiej górze Athos. Od tamtejszych zakonników uczył się teologii, jednak jako półanalfabeta nigdy nie przeczytał nawet Biblii. Po powrocie do Rosji odwiedzał wiele cerkwi, zyskując miano jasnowidza, egzorcysty i uzdrowiciela.
W 1905 roku został przedstawiony na dworze carskim, gdzie przywiodła go tam sław uzdrowiciela. Od razu Rasputin stał się faworytem żony cara Mikołaja II Romanowa – Aleksandry Romanowej, która miała nadzieję, że pomoże on choremu na hemofilię jedynemu synowi cara i carycy Aleksemu.
Grigorij Rasputin z każdym rokiem miał coraz większy wpływ na rodzinę carską, zyskując jednocześnie wrogów skupionych wokół cara Mikołaja II. Przeciwnicy faworyta carycy uważali, że jego wpływ na cara i carycę osłabia ją. Przeciwko niemu stanęli popierający cara monarchiści na czele z księciem Feliksem Jusupowem, którzy zawiązali spisek i 30 grudnia 1916 roku zamordowali Rasputina. Najpierw podano mu truciznę, która jednak w pełni nie zadziałała, po czy oddano do niego kilka strzałów, a zamachowcy dla pewności zmiażdżyli mu czaszkę oraz wrzucili jego ciało do Newy.
Zdjęcie:
Grigorij Rasputin, domena publiczna za Wikimedia Commons;
Car Mikołaj II (drugi od lewej) podczas inspekcji frontu pod Warszawą przyjmuje raport od jednego z dowódców korpusu. Widoczny samochód Delaunay-Belleville model 1909, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, data wydarzenia: 1914 – 1915 rok, sygnatura: 1-H-16;
Prezydent Francji Raymond Poincare w towarzystwie cara Mikołaja II przechodzi przed frontem kompanii honorowej marynarzy, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, data wydarzenia: 1914 rok, sygnatura: 1-E-6102.