26 kwietnia 1894 roku urodził się Rudolf Hess, jeden z najbliższych współpracowników Adolfa Hitlera, który w 1941 roku zdecydował się na samotny lot do Anglii, próbując zawrzeć pokój z Wielką Brytanią. Za zbrodnie dokonane do czasu wyjazdu z Niemiec został osądzony podczas procesu Norymberskiego i skazany na dożywocie.
Rudolf Hess był dla Adolfa Hitlera nie tylko jednym z najbliższych współpracowników i jego zastępcą, ale także długoletnim przyjacielem. Świadczy o tym fakt, że po nieudanym puczu monachijskim Hitlera w 1923 roku Hess najpierw zbiegł do Austrii, by z własnej woli powrócić do Niemiec, gdzie stanął przed sądem i został skazany na 1,5 roku więzienia. Jak później twierdził Hess, wrócił do Niemiec bowiem chciał razem ze swoim idolem – Adolfem Hitlerem przybywać w więzieniu w Landsbergu. Razem z późniejszym Führerem jako doradca i redaktor tworzył „Mein Kampf”. Po wyjściu z więzienia pozostał jedną z najwierniejszych osób Hitlera. To otworzyło drogę Hessowi do władzy. Do 1932 roku był osobistym sekretarzem Hitlera, zaś po objęciu przez Führera w styczniu 1933 roku stanowiska kanclerza, Hess został oficjalnie jego zastępcą. Z biegiem lat Rudolf Hess zaczął tracić jednak znaczenie w partii i Rzeszy Niemieckiej na rzecz Hermanna Göringa, Heinricha Himmlera oraz Martina Bormanna.
Chcąc powrócić do łask i zdobyć niezachwianą pozycję w Niemczech zdecydował się na lot do Anglii, gdzie jego celem było skontaktowanie się z księciem Hamiltonem i nawiązanie rozmów z przedstawicielami rządu brytyjskiego, aby wynegocjować pokój między III Rzeszą a Wielką Brytanią. 10 maja 1941 roku o 18.00 z lotniska Messerschmitta w Augsburgu-Haunstetten samolotem myśliwskim typu Messerschmitt 110 Rudolf Hess wyruszył w drogę, która ostatecznie miała go zaprowadzić do końca życia do więzienia.
Brytyjczycy nie mieli żadnego zamiaru prowadzić z nim jakichkolwiek negocjacji. Dla Rudolfa Hessa, który przybył do Anglii z zamiarem zakończenia wojny, jego wizyta zakończyła się ostatecznie aresztem. Potraktowany jako jeniec wojenny przeczekał całą wojnę w więzieniu, po czym alianci razem z innymi zbrodniarzami wojennymi posadzili go na ławie oskarżonych w Norymberdze. Tam Hess odmawiał zeznań, zasłaniając się utratą pamięci, a nawet chorobą umysłową. Choć oceny lekarzy i psychiatrów różniły się w pewnych szczegółach, między innymi w kwestii ograniczonej zdolności koncentracji, to jednak wszyscy zgodnie twierdzili, że Rudolf Hess symuluje. Bez wątpienia kolejny akt Hessa podczas procesu przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym postawił wszystkich w stan osłupienia. Nagle bowiem Hess wydał oficjalne oświadczenie, że jest w pełni władz umysłowych. Wbrew oświadczeniu Rudolf Hess podczas procesu zaniechał wszystkiego. Nie bronił się sam, nie uczestniczył w przepytywaniu świadków, mimo, że miał do tego prawo za pośrednictwem adwokatów, nie zgodził się także wystąpić jako świadek we własnej sprawie i poddać przesłuchaniu. Jego metodą było stałe milczenie podczas procesu. Ostatecznie Rudolf Hess został przez Trybunał w Norymberdze skazany na karę dożywocia, którą aż do śmierci (17 sierpnia 1987 roku) odsiadywał w więzieniu w Spandau.
Zdjęcia:
Wrak samolotu Rudolf Hess w Szkocji w 1941 roku, źródło: dzieło zostało stworzone przez Rząd Zjednoczonego Królestwa i znajduje się w domenie publicznej, za Wikimedia Commons;
Rudolf Hess (1 z lewej) w towarzystwie oficerów podczas wizytacji jednostki nad kanałem La Manche, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, data wydarzenia: styczeń 1941 roku, Sygnatura: 2-320, domena publiczna;
Główni oskarżeni w procesie przed Międzynarodowym Trybunałem Wojskowym w Norymberdze, źródło plik jest dostępny w zbiorach National Archives and Records Administration i skatalogowany pod numerem ARC (National Archives Identifier) 540127, autor: Ray D’Addario, za Wikimedia Commons, domena publiczna.