20 maja 1882 roku w Wiedniu został zawarty tajny układ obronny między Cesarstwem Niemieckim, Monarchią Austro-Węgierską i Królestwem Włoch, zwany Trójprzymierzem.
Dla Cesarstwa Niemieckiego związanego z Austro-Węgrami od 1879 roku tajnym sojuszem, wejście do układu Królestwa Włoch było kolejnym zabezpieczeniem pozycji Niemiec w Europie Środkowo-Wschodniej oraz na Bałkanach i południu Europy. W 1888 roku treść układu została podana do publicznej wiadomości. Cztery lata później w 1892 roku powstał sojusz francusko-rosyjski, który miał być odpowiedzią na Trójprzymierze.
Warto podkreślić, że Włochy w czasie I wojny światowej /3 maja 1915 roku/ opuściły Trójprzymierze i związały się z aliantami przeciwko Państwom Centralnym, a więc głównie Niemcom i Austro-Węgrom. Od 2 sierpnia 1914 roku sojusz z Niemcami zawarło jednak Imperium Osmański, zaś od października 1915 roku po stronie Państw Centralnych opowiedziało się Królestwo Bułgarii. Sojusz Niemiec, Austro-Węgier, Imperium Osmańskiego i Bułgarii zaczęto nazywać Czwórprzymierzem. Ten sojusz również się rozpadł pod koniec wojny w 1918 roku, a wszyscy jego członkowie ponieśli klęskę w wyniku I wojny światowej.