2 marca 1333 roku zmarł Władysław Łokietek, króla Polski od 1320 roku, ojciec Kazimierza Wielkiego.
Władysław Łokietek był synem Kazimierza I Kujawskiego, drugiego syna Konrada Mazowieckiego oraz Eufrozyny Opolskiej. W 1320 roku został koronowany na króla Polski przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława.
Wydarzenie to scaliło Polskę, kończąc tym samym istniejące od 1138 roku rozbicie dzielnicowe. Ośrodkiem władzy stał się Kraków, a koronacja Władysława Łokietka na króla Polski podniosła zarówno prestiż jego samego, ale również Polski na arenie międzynarodowej.
Jako król Polski Władysław Łokietek prowadził w latach 1329 – 1332 wojnę z zakonem krzyżackim, w trakcie której miała miejsca bitwa pod Płowcami 27 września 1331 roku, która mimo że pozostała taktycznie nierozstrzygnięta miała ogromne znaczenie polityczne i moralne dla Polaków. Po raz pierwszy od bitwy pod Legnicą w 1241 roku Polacy wystawili samodzielną armię, w której walczyło rycerstwo z różnych dzielnic kraju. Ponadto Łokietek zapobiegł połączeniu sił krzyżackich i czeskich, których współdziałanie mogło doprowadzić do upadku niedawno zjednoczonego królestwa. Bitwa miała także ogromny wymiar psychologiczny. Po latach upokorzeń wojsko polskie stawiło czoła rycerstwu krzyżackiemu, uważanemu za jedno z najlepszych w Europie.
Władysław Łokietek zmarł 2 marca 1333 roku i został pochowany w katedrze na Wawelu.
Zdjęcia:
Król Polski Władysław Łokietek, rysunek Jana Matejki z Pocztu królów i książąt polskich, 1890-1892. domena publiczna, za Wikimedia Commons;
Władysław Łokietek pod Płowcami, Juliusz Kossak, autor Stanisław Witkiewicz, data wydania 1912, sygnatura 294491, lokalizacja oryginału i digitalizacja – Biblioteka Uniwersytecka w Toruniu, Kujawsko – Pomorska Biblioteka Cyfrowa, domena publiczna;
Polska po śmierci Władysława Łokietka, Pologne en 1333 au temps de Wladislas le Bref : dressée d’apres les travaux de J. Lelewel, źródło: Biblioteka Narodowa, domena publiczna.