Leżący w granicach województwa opolskiego Kluczbork w przeszłości historycznie związany był z Dolnym Śląskiem, jednak dzisiaj coraz więcej łączy go z Opolem. Jako miasto tego województwa jest pod względem ludności na piątym miejscu i stanowi ważny węzeł komunikacji kolejowej i drogowej oraz ośrodek przemysłu maszynowego, spożywczego i budowalnego.
Historia założenia tego miasta podaje dwie daty dotyczące tego istotnego dla Kluczborka wydarzenia. W 1235 roku na Śląsku zjawili się zakonnicy z Zakonu Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą, którzy otrzymali od księcia Henryka II Pobożnego zezwolenie na lokację Kluczborka, który uzyskał prawdopodobnie prawa miejskie na prawach magdeburskich już w 1252 lub 1253 roku. Według innych danych miasto zostało lokowane dopiero przez Henryka IV Probusa w 1274 roku. Mimo że występuje różnica co do lokacji miasta, nie ulega jednak wątpliwości, że Kluczbork należy do najstarszych miast w Polsce.
Założone przez Zakon Krzyżowców z Czerwoną Gwiazdą, fot. Tomasz Sanecki
Kluczbork do 1675 roku był pod władzą książąt piastowskich. Kiedy w 1675 roku zmarł ostatni książę legnicko – brzeski Jerzy IV Wilhelm, który według wielu źródeł był również ostatnim z rodu Piastów, Kluczbork przeszedł pod bezpośredni zarząd cesarza austriackiego Leopolda I. Z kolei po 1740 roku miasto w wyniku wojen śląskich znalazło się w granicach Królestwa Prus, a od 1870 roku w granicach Cesarstwa Niemieckiego. Wówczas nastąpił bardzo szybki rozwój miasta. Powstawały nowe drogi, rozwinęła się kolej, dzięki czemu Kluczbork stał się ważnym węzłem kolejowym w północnej części rejencji opolskiej, do której włączono go w 1820 roku.
Z kolei koniec XIX i początek XX wieku przyniósł miastu mającemu dotąd charakter rolniczy, początki rozwoju przemysłowego. Powstały między innymi: browary, drukarnia, przędzalnia, cukrownia, cegielnia, fabryka mebli i zakład wyrobów metalowych.
Kluczbork /niem. Kreuzburg/ w granicach Niemiec pozostał do 1945 roku. Po zakończeniu II wojny światowej i zmianie granic miasto zostało włączone do Polski. Oficjalnie władze polskie przejęły Kluczbork wraz z całym Śląskiem Opolskim 18 marca 1945 roku.
Dzisiaj miasto liczące około 25 tys. mieszkańców stanowi ważny węzeł drogowy /drogi łączące z Opolem, Lublińcem, Namysłowem, Oleśnicą, Wrocławiem, Poznaniem, Bytomiem, Ostrowem Wielkopolskim czy Radomskiem/, węzeł kolejowy /krzyżują się tu linie kolejowe z Wrocławia, Opola, Ostrowa Wielkopolskiego i Lublińca/, pracuje wiele zakładów przemysłu maszynowego, budowlanego i spożywczego.
Wśród ciekawych miejsc i zabytków miasta warto zobaczyć między innymi:
- Kościół pw. Zbawiciela;
- Rynek;
- Dawny Ratusz, a obecnie siedziba Urzędu Stanu Cywilnego;
- Wieżę bramy „Krakowskiej”;
- Wieżę ciśnień przy ul. Zamkowej – dawna wieża zamkowa;
- Muzeum im. Jana Dzierżonia – instytucja muzealna, zajmującą się gromadzeniem, konserwacją, opracowaniem i udostępnianiem dóbr kultury z terenu ziemi kluczborskiej i północnej części województwa opolskiego w zakresie archeologii, historii i etnografii, ze szczególnym uwzględnieniem pszczelarstwa gromadzonego z terenu całego kraju;
- Budynek Urzędu Miejskiego;
- Dworzec kolejowy;
- Budynek Sądu Rejonowego;
- Zabytkowy park miejski.