Zamek w Nowym Wiśniczu to jeden z najpiękniejszych obiektów magnackich w Polsce. Miasto i zamek leżą około 10 km na południe od Bochni w województwie małopolskim. Jego historia sięga drugiej połowy XIV wieku, kiedy sprawujący w latach 70-tych urząd starosty sieradzkiego, ruskiego i krakowskiego Jan Kmita ufundował warowną siedzibę. Po raz pierwszy wzmianka o zamku pochodzi z rachunków żup bocheńskich z 1396 roku, a jego rola wiązała się z funkcją obronną rezydencji Kmitów, którzy w połowie XIV wieku właśnie w Nowym Wiśnicza tworzyli swoją posiadłość ziemską.
Zamek ma formę regularnej, czteroskrzydłowej budowli z dziedzińcem i czterema wieżami. Rezydencja w rękach Kmitów pozostała aż do śmierci Piotra Kmity w 1553 roku – wojewody krakowskiego w latach 1536 – 1553. Rok później, w 1554 roku zamek przeszedł w ręce Barzów i Stadnickich, zaś w 1593 roku jego właścicielem został Sebastian Lubomirski. Jego syn Stanisław w latach 1615 – 1621 dokonał przebudowy rezydencji i umocnił ją pięciobokiem fortyfikacji bastionowych.
Bastionowy Zamek Magnacki – Nowy Wiśnicz, fot. Tomasz Sanecki
W posiadaniu Lubomirskich Wiśnicz pozostawał aż do połowy XVIII wieku. Wówczas stał się własnością Sanguszków, a później Potockich i Zamoyskich. Po pożarze w 1831 roku został opuszczony i zaczął popadać w ruinę. Od całkowitej dewastacji uchroniły zamek remonty podjęte przez Zjednoczenie Rodowe Lubomirskich, które odkupiło w 1901 roku swą dawną siedzibę.
Po zakończeniu II wojny światowej zamek stał się własnością państwa. Wówczas, od 1949 roku podjęto się odbudowy i restauracji dawnej magnackiej rezydencji, którą kierował Alfred Majewski. Dzisiaj dzięki podjętym pracom renowacyjnym zamek w Nowym Wiśniczu jest jedną z pereł Małopolski i jednym z najpiękniejszych bastionowych zamków magnackich w Polsce.