Miasto na każdą porę roku – Rabka Zdrój

Piękne uzdrowisko, mające renomę w całej Polsce i poza granicami kraju, przepiękne górskie krajobrazy i klimat, a także park, w którym można odpocząć na łonie natury – to największe atuty Rabki – Zdrój – miasto położonego 70 km na południe od Krakowa, leżącego między stolicą Małopolski a stolicą polskich Tatr – Zakopanym.

Historia tego wspaniałego miejsca sięga XIII wieku i łączy się z występującymi tutaj źródłami solnymi. Wówczas wojewoda krakowski Teodor Gryfita upoważnił klasztor cystersów do prowadzenia akcji osadniczej i wykorzystywania soli na potrzeby klasztoru. Z kolei nazwę Rabka po raz pierwszy wymienił Jan Długosz, który wymienił ją w dokumencie Bolesława Wstydliwego, nadającego te ziemie Cystersom.

Rabka w późniejszym czasie dość często przechodziła z rąk do rąk. Cystersom odebrał ją w 1382 roku Ludwik Węgierski, zaś Władysław Jagiełło wydzierżawił te ziemie rodom rycerskim. Miasto zaczęło się rozrastać kiedy zostało oddane w ręce Jordanów z Zakliczyna w 1448 roku. Wówczas wybudowano pierwszy kościół w 1557 roku, a także dwór o charakterze obronnym.

W kolejnych latach Rabka przechodziła w ręce Zebrzydowskich, Przyłęckich, Komorowskich, Wielkopolskich. Wraz z rozbiorami Polski, Rabka weszła w granicę Austrii, której władze chcąc chronić monopol państwowy na wydobywanie soli zabroniły czerpania wód solankowych i nakazały ich zasypanie. Dopiero w 1858 roku z inicjatywy dr Fryderyka Skobela przeprowadzano pierwszą analizę chemiczną solanki, co potwierdziło, że zawiera między innymi jod i brom. Skobla poparli prof. Józef Dietl i Julian Zubrzycki. W 1861 oczyszczono zasypane źródła, zaś trzy lata później w 1864 roku w Rabce powstało pierwsze uzdrowisko.

Tak zaczęła się historia Rabki jako uzdrowiska, które na początku XX wieku miało już międzynarodową sławę o czym świadczy liczba kuracjuszy – w 1914 roku – około 7 tysięcy, zaś w 1939 roku – ponad 30 tysięcy! Niestety okres II wojny światowej nie sprzyjał Rabce, która podupadła ze względu na zamknięcie uzdrowiska. Zmieniło się to dopiero po 1945 roku, kiedy podjęto decyzję, że w Rabce powstanie Zespół Sanatoriów dla Dzieci z Gruźlicą, zaś w 1953 roku Rabka otrzymała prawa miejskie. Rozwój miasta następował z każdym rokiem – powstał nowy park zdrowy, rozwijały się ośrodki lecznice, jak również powstało Muzeum im. Władysława Orkana upamiętniające wybitnego pisarza tworzącego w okresie Młodej Polski.

Warto dodać, że 1 czerwca 1996 roku podczas I Światowego Zlotu Kawalerów Orderu Uśmiechu, Rabka otrzymała, nadany przez Kapitułę Orderu Uśmiechu, UNESCO i Wojewodę Nowosądeckiego, tytuł „Miasto Dzieci Świata”, zaś w 1999 roku nazwa gminy została zmieniona na Rabka - Zdrój, co miało służyć podkreśleniu, że miasto ma charakter uzdrowiskowy.

Dzisiaj Rabka-Zdrój to jedno z najpopularniejszych uzdrowisk w Polsce. Wspaniałe zabytki, jakie się tam znajdują - Drewniany kościół (1606 r. oraz 1744–1778 r.), obecnie siedziba Muzeum im. Władysława Orkana, Kościół parafialny pw. św. Marii Magdaleny z początku XX wieku, jak również parki, piękny „galicyjski”dworzec kolejowy oraz tężnia solankowa – obiekt lecznicy złożony z tężni i pijalni wód mineralnych otwarty w 2009 roku.

Zachęcam więc do odwiedzenia tego pięknego miejsca, które nie tylko służy dzieciom i dorosłym mającym problemy z drogami oddechowymi, ale także zauroczy każdego, kto zobaczy to miasto, które w pełni zasługuje na miano jednego z najpiękniejszych uzdrowisk w Polsce.

Zobacz zdjęcia

Miasto na każdą porę roku – Rabka – Zdrój, fot. Tomasz Sanecki