Historia schronu bojowego nr 5 „Łagiewniki”

Schronu bojowy nr 5 „Łagiewniki” stoi na pograniczu dwóch miast - Bytomia i Chorzowa. Obiekt ten znajduje się przy głównej drodze łączącej Bytom z Chorzowem i Katowicami, a więc każdy /kierowca czy pasażerowie komunikacji miejskiej/ z pewnością go dostrzeże. A warto go zobaczyć bowiem jest to unikatowa perełka na szlaku dawnego Obszaru Warownego Śląsk.

Dwukondygnacyjny obiekt dla broni maszynowej wybudowany został w 1936 roku. W kolejnych latach rozbudowywano go, wzmacniając poszczególne odcinki, jak większość fortyfikacji w tym rejonie. Obiekt miał również stanowić element dowodzenia tego punktu oporu ze względu na jego strategiczne umiejscowienie oraz rozbudowaną konstrukcję. Schron bronił bardzo trudnego odcinka na dawnej granicy polsko – niemieckiej. W razie wojny schron bronił dostępu przed atakiem wroga, którego celem było zajęcie Górnośląskiego Okręgu Przemysłowego z takimi miastami jak: Chorzów i Katowice. To były ze swoimi hutami, kopalniami i zakładami przemysłowymi bardzo cenne dla Niemców miasta. Warto dodać, że Bytom w 1939 roku znajdował się wówczas po niemieckiej stronie granicy, a schron miał właśnie bronić dostępu do polskiego Śląska od strony granicy polsko-niemieckiej w rejonie Bytomia.

Schron składał się na jednej i drugiej kondygnacji z siedmiu pomieszczeń. Na górnej kondygnacji - izba bojowa - żołnierze polscy mieli do dyspozycji między innymi: ckm-y - Browning wz.30 kal. 7,92 mm. Pancerne drzwi chroniły żołnierzy przed atakiem gazowym. Na dolnej kondygnacji znajdowały się pomieszczenia dowódcy i żołnierzy oraz zbiornik wodny i pompa wodna zasilająca system chłodzenia ckm-ów. Było tu również pomieszczenie magazynu, gdzie przechowywano wodę pitną, żywność, środki opatrunkowe, amunicję i części zapasowe. W schronie mogło przebywać od 8 do 20 żołnierzy.

Zobacz zdjęcia:

Historia schronu bojowego nr 5 "Łagiewniki", fot. Tomasz Sanecki