HISTORIA - KARTKA Z KALENDARZA - 5 PAŹDZIERNIKA

5 października 1939 roku Samodzielna Grupa Operacyjna Polesie pod dowództwem generała brygady Franciszka Kleeberga stoczyła ostatnią bitwę z Niemcami. Wobec niewystarczającej ilości amunicji, żywności oraz lekarstw generał Kleeberg zdecydował się poddać Niemcom.

Generał Franciszek Kleeberg w czasie Wojny Obronnej od 9 września 1939 roku objął dowództwo nad Samodzielną Grupą Operacyjną „Polesie”. Walczył jako jej dowódca pod Kockiem, gdzie stoczył ostatni bój w Wojnie Obronnej. Wojska dowodzone przez Kleeberga stawiły czoło niemieckim 13. i 29. Zmotoryzowanym Dywizjom Piechoty.

Generał Kleeberg po 17 września, kiedy Polskę od wschodu zaatakował Związek Radziecki postanowił iść na pomoc Warszawie. Po otrzymaniu jednak informacji o kapitulacji stolicy 28 września zdecydował się rozpocząć działalność partyzancką, jednak 2 października na swej drodze wojska SGO „Polesie” napotkały niemieckie dywizji zmotoryzowane. Bitwa pod Kockiem rozegrana między 2 a 5 października zakończyła się taktycznym zwycięstwem Polaków, jednak wobec przewagi wojsk niemieckich, braku amunicji i lekarstw, generał Kleeberg zdecydował się na poddanie swoich wojsk.

Po bitwie generał Kleeberg dostał się do niewoli niemieckiej. Przetrzymywany był w twierdzy Koenigstein koło Drezna, już wówczas chorował na serce. Zmarł 5 kwietnia 1941 roku w niemieckim szpitalu wojskowym, a pochowano go na cmentarzu w Neustadt. W 1969 roku jego prochy przeniesiono na cmentarz wojskowy w Kocku. Pośmiertnie awansowano go na generała dywizji.

Zdjęcie: Komendant Wyższej Szkoły Wojennej, płk Louis Faury w towarzystwie płk. Franciszka Kleeberga (w środku) i mjr. Pilleganda (stoi), data wydarzenia: 1926 rok, źródło: Narodowe Archiwum Cyfrowe, sygnatura: 1-W-809.