HISTORIA - KARTKA Z KALENDARZA - 21 STYCZNIA

21 stycznia 1793 roku król Francji Ludwik XVI został zgilotynowany w Paryżu.

Śmierć Ludwika XVI i jego żony Marii Antoniny Austriaczki była jednym z następstw Rewolucji Francuskiej, która wybuchła w 1789 roku.

Warto jednak podkreślić, że za panowania Ludwika XVI w pogrążonej gospodarczo Francji, młody król próbował wprowadzać reformy. Ludwik XVI otoczony wybitnymi jednostkami, które próbowały ratować wielki kryzys finansowy państwa, miał szansę na uratowanie zarówno swojej władzy, jak również życia. Projekty reform przedstawianych przez kolejnych ministrów finansów, gdyby zostały wprowadzone mogłyby uratować Francję przed bankructwem, ale zbyt potężna pozycja arystokracji i duchowieństwa, a także parlamentów, które nie zgadzały się na żadne ustępstwa wobec niższych grup społecznych, powodowała pogrążanie się Francji w długach.

Na upadek królestwa i Ludwika XVI miał również wpływ niezdecydowana postawa Ludwika XVI, który nie potrafił stanowczo poprzeć swych ministrów i w sytuacji, kiedy tracili oni poparcie wśród najzamożniejszych grup społecznych natychmiast ich odwoływał. Ponadto uwikłanie się Francji w wojnę o niepodległość Stanów Zjednoczonych, rozrzutność dworu, w tym przede wszystkim Marii Antoniny, idące w tysiącach liwrów pensje dla przedstawicieli dworu, arystokratów powodowały narastanie długu państwowego, co doprowadziło do sytuacji, w której skarb państwa stał się nie wypłacalny.

Kryzys finansowy monarchii francuskiej stał się jednym z głównych powodów wybuchu niezadowolenia społecznego, który miał na celu obalenie istniejącego stanu rzeczy i doprowadził do wybuchu rewolucji w 1789 roku.

Zdjęcie: Egzekucja Ludwika XVI – miedzioryt z 1793, źródło: autor: Georg Heinrich Sieveking, data powstania: 1793 rok, za Wikimedia Commons, domena publiczna.